Nefesin kan üflemeli çalgısında çıkan hayatlar hep detone.
Kusurlu göğüs kafesime saklanan kalbimin orospuluklarına beyniminde alet olması ve durduramamamın vermiş olduğu terbiyesizliğimle izledim aynadan bakanı.
Tüm mimiklerim sahte, sanki bu ben değilim.
Kendi gözüne bakmaktan utanıyorsan, sen bitmişsin arkadaş.
Üzgünüm bu hayatı fazla zorladım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder